پرسمان 62: «آیا ویدئوها خوب بود؟

پرسمان 62: «آیا ویدئوها خوب بود؟

حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی

بنام پررودگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. دوستان و اعضاء محترم گروه سلام علیکم؛ صبح آخرین جمعه ماه پرفضیلت ربیع الثانی برشما خوبان مبارک، و لحظه لحظه آن آراسته و آویخته به خیر باد. یکی از دانش آموزان خوب از دبیرستان نمونه حضرت معصومه (سلام الله علیها) از شهرستان مذهبی «بافق» یزد، دو نوار ویدئوئی فوق را برایم فرستاد؛ و در پی آن، در قالب جمله پرسشی، خطاب به اینجانب چنین نوشت: «ویدئو ها خوب بود؟»؛ بنده نیز ضمن تقدیر از این اقدام شایسته این دانش آموز خوش طینت، در پاسخ   پرسش او اینگونه نگاشتم:

1- به صورت بارز، بین محتوای این دو نوار ویدئوئی، شاهد دو نقطه مشترک هستیم:

الف- احساس نزدیکی بسیار بالا با خدای متعال و آخرین حجّتش بر مردم؛ یعنی امام زمان (علیه السّلام)؛

ب- برقراری ارتباط گفتاری آراسته به زیور بی آلایشی، بی غلّ و غش، و بی تشریفات با پروردگار کریم و امام معصوم (علیه السّلام)؛

2- با توجّه به ادبیات امروزی، می توان این نوع سخن گفتن با خدا و امام معصوم (علیه السّلام) را در شمار «دل نوشته های خوب» به حساب آورد؛ و در حدّ مطلوبی از آن بهره جست؛

3- با انجام تتبّعی مناسب در آیات و روایات به خوبی می توان گفت: توجّه به اینگونه از ارتباطات معنوی، امری رایج و پر سابقه در سیره عبادی و معنوی اولیاء الهی می باشد؛ حتّی اگر بگوئیم: بسیار پر رنگ است؛ سخنی به گزافه و اغراق نگفته ایم؛

4- قطعا غرض این دانش آموز خوش ذوق از طرح پرسش «ویدئو ها خوب بود؟» این نبوده است که بنده در مورد جنبه های هنری این دو نوار ویدئوئی، اظهار نظر نمایم؛ زیرا در تخصّص بنده نیست؛ باورم این است که هدفش این بود که بنده پیرامون درست و یا نادرستی محتوای آن دو نظر دهم؛ همین سبب گشت تا خود، از گوش دادن این دو ویدئو دریغ نورزم تا بتوانم با انجام کارشناسی لازم به ذکر پاسخ روی اورم؛ خوشبختانه با دقّتی که در محتوای واژگان مورد استفاده در این دو نوار ویدئوئی داشته ام؛ در انها چیزی که مخالف با آموزه های دینی باشد را مشاهده ننمودم؛

5- بر اساس آموزه های دینی، ما در گوش دادن صداها آزاد نیستیم؛ یعنی نمی توانیم همه صداها را گوش کنیم؛ زیرا شنیدن برخی از آوازها و سخنان، عملی حرام، اقدامی غیر جایز، و رفتاری «لغو» محسوب می شود؛ که از جمله ویژگیهای انسان های مؤمن، دوری جستن از کارهای لغو است؛ در آیه 3 سوره مؤمنون در وصف افراد مؤمن می خوانیم: «عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ» : «و آنان که از (کارهای) بیهوده رویگردانند»؛ در متون روائی، از اموری همچون: حرف باطل، دروغ، فحش و دشنام، غنا و ... به عنوان وجوه لغو نام برده شده است؛

6- نکته ای که هیچگاه نباید از توجّه به آن غفلت نمائیم این است: که صبغه پررنگ سخن خودمونی با خدا و امام زمان (علیه السّلام) گفتن، و طرح دل نوشته هائی در قالب دو نوار ویدئوئی مورد اشاره و مشابه آنها، صبغه احساس است؛ قطعا برخورداری از چنین احساسی پاک، و بهره گیری از آن، امری مثبت و لازم می باشد؛ امّا هیچگاه کافی نیست؛ پس باید بیش از توجّه نمودن به بُعْدِ احساسی، به بُعْدِ معرفتی و شناختی توجّه نمائیم؛ تا احساساتمان در قبال طرح برخی از شبهات، آسیب نبیند.  (قم: حوزه علمیه قم/ سید حسین شفیعی دارابی/ صبح جمعه 8/ 11/ 1395ش = 28 ربیع الثانی 1438ق).