سورة الواقعة
تلاوت ترتیل «سوره واقعه» با صدای استاد عبدالرحمن سدیس
تلاوت ترتیل «سوره واقعه» با صدای استاد شاطری
تلاوت ترتیل « سوره واقعه » با صدای استاداحمد نعینع
تلاوت ترتیل «سوره واقعه» با صدای استاد مشاری العفاسی
تلاوت ترتیل قرآن، سوره واقعه با صدای استاد مصطفی اسماعیل
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿١﴾ لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَةٌ ﴿٢﴾خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ ﴿٣﴾ إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ﴿٤﴾ وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿٥﴾ فَکَانَتْ هَبَاءً مُّنبَثًّا ﴿٦﴾ وَکُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿٧﴾ فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿٨﴾ وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿٩﴾ وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿١٠﴾ أُولَـٰئِکَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿١٢﴾ ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ ﴿١٣﴾ وَقَلِیلٌ مِّنَ الْآخِرِینَ ﴿١٤﴾ عَلَىٰ سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ ﴿١٥﴾ مُّتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ ﴿١٦﴾ یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ ﴿١٧﴾ بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِّن مَّعِینٍ ﴿١٨﴾ لَّا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنزِفُونَ﴿١٩﴾ وَفَاکِهَةٍ مِّمَّا یَتَخَیَّرُونَ ﴿٢٠﴾ وَلَحْمِ طَیْرٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَ ﴿٢١﴾ وَحُورٌ عِینٌ ﴿٢٢﴾ کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ ﴿٢٣﴾ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿٢٤﴾ لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًا ﴿٢٥﴾ إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿٢٦﴾ وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ﴿٢٧﴾ فِی سِدْرٍ مَّخْضُودٍ ﴿٢٨﴾ وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ ﴿٢٩﴾وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ ﴿٣٠﴾ وَمَاءٍ مَّسْکُوبٍ ﴿٣١﴾ وَفَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ ﴿٣٢﴾ لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿٣٣﴾ وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ ﴿٣٤﴾ إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاءً ﴿٣٥﴾ فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًا ﴿٣٦﴾ عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿٣٧﴾ لِّأَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٣٨﴾ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ ﴿٣٩﴾ وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِینَ ﴿٤٠﴾وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿٤١﴾ فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ ﴿٤٢﴾ وَظِلٍّ مِّن یَحْمُومٍ ﴿٤٣﴾ لَّا بَارِدٍ وَلَا کَرِیمٍ ﴿٤٤﴾ إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَٰلِکَ مُتْرَفِینَ ﴿٤٥﴾وَکَانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِیمِ ﴿٤٦﴾ وَکَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ﴿٤٧﴾ أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ ﴿٤٨﴾ قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ﴿٤٩﴾ لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِیقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ ﴿٥٠﴾ ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَ ﴿٥١﴾ لَآکِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ ﴿٥٢﴾ فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿٥٣﴾فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ ﴿٥٤﴾ فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ ﴿٥٥﴾ هَـٰذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِ ﴿٥٦﴾ نَحْنُ خَلَقْنَاکُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ ﴿٥٧﴾ أَفَرَأَیْتُم مَّا تُمْنُونَ﴿٥٨﴾ أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿٥٩﴾ نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ ﴿٦٠﴾عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَکُمْ وَنُنشِئَکُمْ فِی مَا لَا تَعْلَمُونَ﴿٦١﴾ وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَکَّرُونَ﴿٦٢﴾ أَفَرَأَیْتُم مَّا تَحْرُثُونَ ﴿٦٣﴾ أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ ﴿٦٤﴾ لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ ﴿٦٥﴾ إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ﴿٦٦﴾ بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ﴿٦٧﴾ أَفَرَأَیْتُمُ الْمَاءَ الَّذِی تَشْرَبُونَ ﴿٦٨﴾ أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ ﴿٦٩﴾ لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْکُرُونَ ﴿٧٠﴾ أَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ ﴿٧١﴾ أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِئُونَ ﴿٧٢﴾ نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِینَ ﴿٧٣﴾ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿٧٤﴾ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿٧٥﴾ وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ ﴿٧٦﴾ إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ ﴿٧٧﴾ فِی کِتَابٍ مَّکْنُونٍ ﴿٧٨﴾ لَّا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ﴿٧٩﴾ تَنزِیلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَ﴿٨٠﴾ أَفَبِهَـٰذَا الْحَدِیثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ ﴿٨١﴾ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ ﴿٨٢﴾ فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ﴿٨٣﴾ وَأَنتُمْ حِینَئِذٍ تَنظُرُونَ ﴿٨٤﴾ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنکُمْ وَلَـٰکِن لَّا تُبْصِرُونَ ﴿٨٥﴾ فَلَوْلَا إِن کُنتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ ﴿٨٦﴾ تَرْجِعُونَهَا إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿٨٧﴾ فَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ ﴿٨٨﴾ فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِیمٍ ﴿٨٩﴾ وَأَمَّا إِن کَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩٠﴾فَسَلَامٌ لَّکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩١﴾ وَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَ ﴿٩٢﴾ فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِیمٍ ﴿٩٣﴾وَتَصْلِیَةُ جَحِیمٍ ﴿٩٤﴾ إِنَّ هَـٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ ﴿٩٥﴾فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿٩٦﴾
ترجمه
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
سورة الواقعة
بسم الله الرحمن الرحیم
آن واقعه چون وقوع یابد، (۱) [که] در وقوع آن دروغى نیست:(۲) پست‌کننده [و] بالابرنده است. (۳) چون زمین با تکان [سختى] لرزانده شود، (۴) و کوهها [جمله] ریزه ریزه شوند،(۵) و غبارى پراکنده گردند، (۶) و شما سه دسته شوید: (۷)یاران دست راست، کدامند یاران دست راست؟ (۸) و یاران چپ؛ کدامند یاران چپ؟ (۹) و سبقت‌گیرندگان مقدمند؛ (۱۰)آنانند همان مقربان [خدا]، (۱۱) در باغستانهاى پر نعمت. (۱۲)گروهى از پیشینیان، (۱۳) و اندکى از متأخران. (۱۴) بر تختهایى جواهرنشان، (۱۵) که روبروى هم بر آنها تکیه داده‌اند.(۱۶) بر گردشان پسرانى جاودان [به خدمت] مى‌گردند، (۱۷) با جامها و آبریزها و پیاله[ها]یى از باده ناب روان. (۱۸) [که] نه از آن دردسر گیرند و نه بى‌خرد گردند. (۱۹) و میوه از هر چه اختیار کنند. (۲۰) و از گوشت پرنده هر چه بخواهند. (۲۱) و حوران چشم‌درشت، (۲۲) مثل لؤلؤ نهان میان صدف، (۲۳)[اینها] پاداشى است براى آنچه مى‌کردند. (۲۴) در آنجا نه بیهوده‌اى مى‌شنوند و نه [سخنى] گناه‌آلود. (۲۵) سخنى جز سلام و درود نیست. (۲۶) و یاران راست؛ یاران راست کدامند؟(۲۷) در [زیر] درختان کُنار بى‌خار، (۲۸) و درختهاى موز که میوه‌اش خوشه خوشه روى هم چیده است. (۲۹) و سایه‌اى پایدار. (۳۰) و آبى ریزان. (۳۱) و میوه‌اى فراوان، (۳۲) نه بریده و نه ممنوع. (۳۳) و همخوابگانى بالا بلند. (۳۴) ما آنان را پدید آورده‌ایم پدید آوردنى، (۳۵) و ایشان را دوشیزه گردانیده‌ایم،(۳۶) شوى دوست همسال، (۳۷) براى یاران راست. (۳۸) که گروهى از پیشینیانند، (۳۹) و گروهى از متأخران. (۴۰) و یاران چپ؛ کدامند یاران چپ؟ (۴۱) در [میان] باد گرم و آب داغ. (۴۲)و سایه‌اى از دود تار. (۴۳) نه خنک و نه خوش. (۴۴) اینان بودند که پیش از این ناز پروردگان بودند. (۴۵) و بر گناه بزرگ پافشارى مى‌کردند. (۴۶) و مى‌گفتند: «آیا چون مردیم و خاک واستخوان شدیم، واقعاً [باز] زنده مى‌گردیم؟ (۴۷) یا پدران گذشته ما [نیز]؟» (۴۸) بگو: «در حقیقت، اولین و آخرین، (۴۹) قطعاً همه در موعد روزى معلوم گرد آورده شوند.» (۵۰)آنگاه شما اى گمراهان دروغپرداز، (۵۱) قطعاً از درختى که از زقّوم است خواهید خورد. (۵۲) و از آن شکمهایتان را خواهید آکند. (۵۳) و روى آن از آب جوش مى‌نوشید؛ (۵۴) [مانند] نوشیدن اشتران تشنه. (۵۵) این است پذیرایى آنان در روز جزا.(۵۶) ماییم که شما را آفریده‌ایم، پس چرا تصدیق نمى‌کنید؟(۵۷) آیا آنچه را [که به صورت نطفه] فرو مى‌ریزید دیده‌اید؟ (۵۸)آیا شما آن را خلق مى‌کنید یا ما آفریننده‌ایم؟ (۵۹) ماییم که میان شما مرگ را مقدر کرده‌ایم و بر ما سبقت نتوانید جست؛(۶۰) [و مى‌توانیم] امثال شما را به جاى شما قرار دهیم و شما را [به صورت] آنچه نمى‌دانید پدیدار گردانیم. (۶۱) و قطعاً پدیدار شدن نخستین خود را شناختید؛ پس چرا سر عبرت گرفتن ندارید؟ (۶۲) آیا آنچه را کشت مى‌کنید، ملاحظه کرده‌اید؟ (۶۳) آیا شما آن را [بى‌یارى ما] زراعت مى‌کنید، یا ماییم که زراعت مى‌کنیم؟ (۶۴) اگر بخواهیم قطعاً خاشاکش مى‌گردانیم، پس در افسوس [و تعجب] مى‌افتید. (۶۵) [و مى‌گویید:] «واقعاً ما زیان زده‌ایم، (۶۶) بلکه ما محروم شدگانیم.» (۶۷) آیا آبى را که مى‌نوشید دیده‌اید؟ (۶۸) آیا شما آن را از [دل] ابر سپید فرود آورده‌اید، یا ما فرودآورنده‌ایم؟ (۶۹)اگر بخواهیم آن را تلخ مى‌گردانیم، پس چرا سپاس نمى‌دارید؟(۷۰) آیا آن آتشى را که برمى‌افروزید ملاحظه کرده‌اید؟ (۷۱) آیا شما [چوب] درخت آن را پدیدار کرده‌اید، یا ما پدیدآورنده‌ایم؟(۷۲) ما آن را [مایه] عبرت و [وسیله] استفاده براى بیابانگردان قرار داده‌ایم. (۷۳) پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوى. (۷۴)نه [چنین است که مى‌پندارید]، سوگند به جایگاه‌هاى [ویژه و فواصل معیّن] ستارگان. (۷۵) اگر بدانید، آن سوگندى سخت بزرگ است! (۷۶)که این [پیام] قطعاً قرآنى است ارجمند، (۷۷) در کتابى نهفته،(۷۸) که جز پاک‌شدگان بر آن دست ندارند، (۷۹) وحیى است از جانب پروردگار جهانیان. (۸۰) آیا شما این سخن را سبک [و سست] مى‌گیرید؟ (۸۱) و تنها نصیب خود را در تکذیب [آن] قرار مى‌دهید؟ (۸۲) پس چرا آنگاه که [جان شما] به گلو مى‌رسد، (۸۳) و در آن هنگام خود نظاره گرید - (۸۴) و ما به آن [محتضر] از شما نزدیکتریم ولى نمى‌بینید- (۸۵) پس چرا، اگر شما بى‌جزا مى‌مانید [و حساب و کتابى در کار نیست]، (۸۶)اگر راست مى‌گویید، [روح] را برنمى‌گردانید؟ (۸۷) و اما اگر [او] از مقربان باشد، (۸۸) [در] آسایش و راحت و بهشت پر نعمت [خواهد بود]. (۸۹) و اما اگر از یاران راست باشد، (۹۰) از یاران راست بر تو سلام باد. (۹۱) و اما اگر از دروغزنان گمراه است،(۹۲) پس با آبى جوشان پذیرایى خواهد شد، (۹۳) و [فرجامش] درافتادن به جهنم است. (۹۴) این است همان حقیقت راست [و] یقین. (۹۵) پس به نام پروردگار بزرگ خود تسبیح گوى. (۹۶)