(مشروعیّت، آسیبها، و پاسخ دهی به شبهات)
بنام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. در آغاز سخن، عرض سلام و درود دارم به همه چهره های فعّال در عرصه مجازی؛ به ویژه به خوانندگان ارجمند این نوشته. دوستان عزیز، طبق مصوّبه شورای فرهنگ عمومی کشور عزیز ایران اسلامی، پنجم ذی القعده به عنوان روز تجلیل از امام زادگان و بقاع متبرکه نامگذاری شده است؛ بدین جهت شاهدیم در تقویم ها و روزشمارهای رسمی کشور (؛ از جمله در تقویم «باد صبا» که از جمله تقویم های مشهور در عرصه مجازی محسوب می شود)، از روز دوشنبه 18/ 5/ 1395ش = پنجم ماه پرفضیلت ذیقعده 1437ق، به عنوان «روز تجلیل از امام زادگان و بقاع متبرّکه» یاد شده است؛ اینجانب ضمن عرض درود و سلام به ارواح پاک این بزرگواران، و امّید به شفاعت این آبرومندان در محضر ربوبی؛ از این فرصت طلائی استفاده نموده، و در پرتو سه محور مذکور در عنوان این نوشته، به نگاشتن مطالبی در قالب این نوشته سه قسمتی، مبادرت می ورزم؛ امیدم در این نیمه شب (حدود 1 بامداد) این است که خدای متعال، به حُرمت این جگرگوشه های نبوی، ضمن قبول این تلاش فرهنگی، آن را مایه سودمندی دیگران قرار دهد. ان شاء الله.
الف- «مشروعیّت تجلیل از امام زادگان»
اگرچه از دیرباز شاهد شکل گیری پرسشهای فراوانی در پرتو عمل مقدّس «تجلیل از امام زادگان» بوده ایم؛ امّا باور به افزایش این سلسله از پرسشها در دوره کنونی؛ به ویژه در قالب طرح شبهات حساب شده در عرصه های مجازی، باوری گزافه محسوب نمی شود؛ شاهد بر درستی این باور اینکه: متأسفانه در سال های اخیر شاهدیم، برخی از معاندان اهلبیت (علیهم السّلام)، به بهانه دروغین دفاع از «ایران» و «ایرانیون»، سخت می کوشند تا بر مشروعیّت این اقدام نیک مردم علاقه مند به خاندان رسالت، خدشه وارد کنند؛ تا از این طریق بتوانند: از اقبال آنان به قبور مطهّر این عزیزان به کاهند؛ تأسّف بیشتر اینکه: گاه دیده می شود دوستان عزیزی (که شخص اینجانب هیچ تردیدی در عشق و علاقه آنان به خاندان آل عصمت و عشقشان به زیارت مشاهد و قبور ذرّیّه های رسول اکرم صلوات الله علیه و آله ندارم)، در دام نامرئی این معاندان گرفتار شده؛ و بی آنکه به کارشناسان در این عرصه مراجعه ای داشته باشند، به کپی و نشر مطالب شبهه آفرین احزاب و اشخاص مخالف با زیارت قبور مطهّر امامزادگان دینی می پردازند؛ اینجانب با بهره گیری از فرصت طلائی روز «تجلیل از امام زادگان»، به نگارش این نوشته سه قسمتی روی آوردم؛ و در آغاز سخن به صراحت اعلام میدارم:
الف- نباید وجود برخی از آسیب ها در عرصه تجلیل از امام زادگان و ضرورت مقابله با آنها؛ موجب شود که ما در اصل مشروعیّت این تلاشِ کارآمدِ معنوی خدشه وارد کنیم؛ و با کپی، نگارش، و نشر برخی از مطالب در عرصه های مجازی، به صورت ناخواسته در زمین دشمن بازی نمائیم؛ و آب به آسیاب از کارافتاده معاندان دین بریزیم؛
ب- بر اساس آموزه های قرآنی و روائی، تکریم و تجلیل از امام زادگان معتبر، شناخته شده، دارای سند، و صاحب شناسنامه هائی مشخّص، اقدامی مشروع محسوب می شود، و انجام هرگونه تلاش مخلصانه در این راستا، موجب وجاهت و آبرومندی ما در نزد خدا و رسول و مجموعه اهلبیت (علیهم السّلام)، و سبب ثبت اجر و پاداش عظیم الهی در پرونده زندگی ما خواهد شد؛
ج- خوشبختانه در طول تاریخ و نیز در سال های اخیر، نوشته های فراوانی (چه به صورت مستقلّ و چه غیر مستقلّ) در جهت اثبات مشروعیت زیارت قبور مطهّر امام زادگان دارای شناسنامه معتبر، و نیز در جهت فوائد دنیوی و اخروی برآمده از این اقدام شایسته نگاشته شده است؛ با تتبع صورت پذیرفته، به این نتیجه رسیدم که مقاله وزین سرکارخانم «زهرا سالاری منش» (دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده علوم قرآنی، واحد زاهدان)، تحت عنوان«بررسی لزوم زیارت امامزادگان از دیدگاه آیات و روایات»، از بهترین نگاشته های مربوطه در سالهای اخیر محسوب می شود.
د- در مقاله مذکور، شاهد نقل آیات و روایات بسیاری در دوجهت یاد شده هستیم، که از باب نمونه به ذکر سه روایت بسنده می نمایم:
1- از پیامبر اکرم (صلوات الله علیه و آله) روایت شده که آن حضرت فرمود: "عیادة بنی هاشم فریضة و زیارتهم سنة" : «عیادت فرزندان هاشم (سادات) جزء فرائض و وظایف است و زیارت آنان سنت و مستحب می‌باشد» ( شیخ عباس قمی، سفینة البحار ج1، ص567؛ چاپ 1363ش)؛
2- در روایتی دیگری نیز از حضرت رسول اکرم (صلوات الله علیه و آله) نقل شده است که : «من زارنی او زار احدا من ذریتی زرته فی یوم القیامة فانقذته من اهوالها» : « کسی که مرا یا یکی از ذریه مرا زیارت کند، زیارت می‌کنم او را در روز قیامت و او را از هول‌ها و آتش آن روز نجات خواهم داد» (شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ص207؛ چاپ 1368ش)؛
3- همچنین در روایت دیگری میخوانیم: پیامبر اسلام (صلوات الله علیه و آله) فرمود: «من زار واحدا من اولادی فی الحیوة و بعد الممات، فکانما زارنی و من زارنی غفر له» : «هرکس زیارت کند یکی از اولاد مرا در حیات و بعد از ممات، چنان است که مرا زیارت کرده است، و کسی که مرا زیارت کند، البته گناهانش آمرزیده می‌شود» (محمد بن محمد سبزواری، جامع الاخبار و الآثار، قم: موسّسه المنار، چاپ 1401ق). (حوزة علمیّه قم/ سیّد حسین شفیعی دارابی، ساعت 1 بامداد شب دوشنبه، پنجم ماه ذی القعده 1437ق = 18/ 5/ 1395ش).
اینقدر بدبختیم که تاریخ عربها تو تقویمون هستش اما تاریخ کوروش کبیر باید از تقویمون حذف بشه جای تاسف داره