نسیم «شعبانیَهّ» (15)
خدا محوری، مهمترین شاخصة وجودی امام خمینی (ره)
بنام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. ضمن عرض سلام به همة خوانندگان بزرگوار و دوستان ارجمند، خدا را شاکر و سپاسگزارم که توفیقی عطا فرمود تا در شام بیست و هفتمین سالگرد امام راحل (ره) و پس از ایراد سخنرانی در مجلس سوگواری آن عبد صالح در منزل یکی از فرهیختگان حوزوی و بازگشت به منزل و اندکی استراحت، به نگارش جملاتی در قالب پانزدهمین «نسیم شعبانیّه» مشغول شوم؛ حسن تصادف اینکه تدوین این نسیم، هم زمان شد با گرامیداشت شب حماسة جاوید 15خرداد؛ پس شایسته اینست که ثواب این نگاشتن و خواندن را به ارواح پاک قریب پانزده هزار شهداء عزیز 15 خرداد 42 هدیه نمائیم؛ در منزلت والای این سرفرازان همیشه در یاد همین بس که امام راحل (ره) در حقّشان فرمود: « پانزده خرداد به همت جوانهاى کشور و جان نثاران اسلام مبدأ شد از براى تحولات بعدى» (صحیفة نور، ج17، ص 458).
دوستان بزرگوار، در فراز پایانی نوشتة پیشین اینگونه نگاشتم: «آرزویم این است در پرتو نسیم شعبانیة بعدی، به نظارة برخی از شاخصه های بلند آن پیر سفر کرده بنشینیم»؛ به لطف الهی اکنون به این آرزو دست یافته، و به شیوة اختصار، به واکاوی مهمترین شاخصة وجودی معمار کبیر انقلاب می پردازم؛ و او چیزی جز «خدا محوری» در سیرة آن بزرگوار نیست.
با مروری همه جانبه به پروندة زندگی سراسر عزّت بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، به وضوح می یابیم که او تنها در حدّ گفتار، و نوشتار، به خداوند باور نداشت؛ بلکه به صورت عملی نیز، هم به خدای متعال باور داشت و هم او را محور تمام کارهایش قرار داده بود؛ نه قیام و خروشش برای غیر او بود، و نه سکوت و قعودش؛ اینست که می بینیم: هرگاه او فریاد می زد، برای خدا فریاد می زد؛ و هرزمان هم که به سکوت تن می داد، بازهم برای او سکوت می نمود؛ همین خصلت ممتاز بود که اورا به مقام عبودیّت محض الهی رساند؛ عبودیّتی که مقام معظّم رهبری در سخنرانی 14 خرداد 95 خود در جمع خیل عظیم سوگوارانش، ضمن برشمردن بخش زیادی از خصلت های والای آن بزرگوار، در جهت تبیین این ویژگی بسیار مهمّ چنین فرمود: «ایشان عبدِ صالح پروردگار و اهل خشوع، تضرع و دعا بود».
بی هیچ تردیدی باید گفت: برترین عامل موفقیت امام (ره) نیز این بود که همه‌ی حرکات و سکناتش (؛ اعمّ از صلح وآشتی، حرکت و سکون، سکوت و اقدامش)، همه و همه برای خدا بود؛ و چون چنین بود خدا هم از او دستگیری کرد و قیامش را پیروز نمود، و نامش را جاودانه گردانید؛ و دشمنانش را خوار نمود؛ و این حقیقتی است که آیات و روایات بارها از آن خبر داده اند؛ از جمله اینکه: طبق نقل مرحوم مجلسی، در روایتی از نبیّ اکرم (صلوات الله علیه و آله) نقل شده است که: «مَنْْ کانَ لِلهِ کانَ اللهُ لَهُ وَ مَنْ أَصْلَحَ أَمْرَ دینِهِ أَصْلَحَ اللهُ أَمْرَ دُنْیاهُ وَ مَنْ أَصْلَحَ ما بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللهِ أَصْلَحَ اللهُ ما بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النّاسِ» :
«هر کس که از برای خدا باشد، خداوند برای اوست، و هر کس امر دینش را اصلاح نماید خداوند امر دنیایش را اصلاح کند و هر کس آنچه را میان او و خداست اصلاح نماید، خداوند آنچه را بین او و مردم است را اصلاح کند» (محمّد باقر مجلسی، بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۱۹۷؛ محمّد تقی مجلسی، روضة المتقین، ج۱۳ ۱۹۵؛ فیض کاشانی، الوافی، ج ۸، ص ۷۸۴).
نکتة پایانی: بر ما که مدّعی رهروی از راه امام راحل (ره) هستیم فرض است که همچون او بکوشیم تمام کارهایمان برای خدا باشد؛ هیچگاه وامدار احزاب و اشخاص غیر خدائی نباشیم؛ و برای خوش آیندی دیو و دَدْ، و برای خرسندی اهل زور، زَر و تزویر، سخنی خلاف خدا و اولیاء الهی بر زبان نیاوریم؛ و در جهت اجراء خلاف آموزه های دینی حرکت ننمائیم.
(حوزة علمیّة قم/ سیّد حسین شفیعی دارابی/ ساعت 1 بامدا د شب شنبه: 15/ 3/ 1395ش= 28 ماه شعبان 1437ق).