در جهت تکمیل «هردقیق کار مجلس چقدر هزینه دارد مجلس به وزیر ورزش و جوانان »؛
مبنی بر ضرورت تغییر تاریخ برگزاری مسابقه فوتبال ایران و کره جنوبی به زمانی غیر از عاشورای حسینی ، شاهد بارگذاری نوشته ای با عنوان «هردقیقه کار مجلس چقدر هزینه دارد» در وبلاگ وزین «دوستداران دارابکلا، اوسا، و مرسم» بوده ایم؛ نویسنده محترم این نوشته (جناب احسان)، با رصد کردن هزینه سنگین این تذکّر قانونی نمایندگان مجلس، ظاهرا بر این اقدام قانونی نمایندگان معترض بوده است؛ جناب ایشان، کوشید تا با بازگوئی برخی از نا بسامانیهای موجود در جامعه، اعتراض خویش را اقدامی درست جلوه دهد؛ اینجانب به عنوان هم وطن این شخص محترم، و به عنوان فردی مسلمان و شیعه اهل بیت علیه السلام، لازم دانستم تا نکاتی را در همین راستا یاد آور شوم
1- آمار تعداد نمایندگانی که به انجام این اقدام قانوی پرداخته اند، 56 نفر بوده و نه 50 نفر؛ 2- از جمله وظایف قانونی نمایندگان مجلس، دادن تذکّر کتبی به مسولان؛ به ویژه به اعضاء محترم دولت است؛ در قانون هم، محدودیتی در مورد نوع تذکّر پیش بینی نشده است؛ 3- شایسته این بود به جای انتقاد و اعتراض به صاحبان این تذکّر، به سایر نمایندگان اعتراض می شد که چرا از حق قانونی خود استفاده ننمودند تا تذکّر مربوطه، از بار ارزشی اتحاد و انسجام چشمگیرتری برخوردار باشد؛ و ضریب تأثیر گذاریش افزایش یابد؛ 4- حق این بود که جناب ایشان، خاستگاه و منبع اطّلاعات خویش را مشخّص می نمودند؛ تا ضریب اطمینان این عبارت ایشان که «امروز خبر رسید هر دقیقه جلسه رسمی مجلس سیصد میلیون تومان هزینه دارد» مشخّص گردد؛ 5- حتّی با درست بودن خبر مذکور، باز هم بر آورد هزینه این تذکّر و تصریح به اینکه : «به عبارت ساده تذکر مجلس به وزیر برای تغییر زمان بازی ایران و کره جنوبی از عاشورا به یک روز دیگر حداقل چهار میلیارد و پانصد میلیون تومان هزینه روی دست بیت المال گذاشت»، نیاز به تأمّلی بیشتر دارد؛ 6- بر فرض که برآورد مذکور، برآوردی درست و مطابق با واقع باشد؛ بازهم برای پیشگیری از خطر و ضرر احتمالی بیشتر و مهمتر، قابل تحمّل خواهد بود؛ چون هزینه سنگین برای امور حیاتی، اقدامی معقول و مشروع محسوب می شود؛ 7- قطعا 56 نماینده منتخب مردم در شهرهای مختلف، مطّلع بوده اند که نقش وزیر وزارت ورزش و جوانان در این راستا، نقش واسطه است؛ نقش اصلی از آن فیفا است؛ امّا اگر آنان مستقیما به فیفا اعتراص می نمودند، آیا اقدامشان قانونی بود؟؛ آیا فیفا به آنان پاسخ میداد؟؛ آیا دولت حق نداشت که بگوید چرا قوه مقنّنه، خارج از حیطه کاری خود، اقدام نموده است؟؛ و آیا....؛ آیا شاسته است که فرد دلسوز و مسلمانی همچون جنابعالی، به صورت غیرمستقیم، اتّهام کم اطّلاعی را به نمایندگان وارد کند؛ 8- البته مجموعه دغدغه ها و دلواپسیهای جناب ایشان نسبت به وجود مدرسه ای کپری در برخی از مناطق محروم کشور، تأخیر به سامان رسیدن آزاد راه تهران شمال، پیشتازی قطر در تصاحب میزبانی برگزاری جام جهانی ، ذوق زدگی برخی از مسئولین و اشخاص برای نصب صندلی در ورزشگاه آزادی، بیکاری نصف دانش آموختگان دانشگاه ها، کسب عنوان زشت و پلید رتبه اول اعتیاد جهان، و...
قابل تحسین و تقدیر است (البته مشروط بر اینکه مفاد آنچه که به آنها اشاره فرمودی، صحیح ومنطبق با واقع باشد)؛ 9- تشکّر جنابع ایشان از آقایان به جهت برقراری امنیت در کشور، نزدیک نشدن داعش به وطن، و مصون ماندن کشور و مردم از درنده خوئی آنان، نیز اقدامی قابل تحسین می باشد؛ ولی باید بدانیم که عامل اصلی همه این نعمت ها، توده مردم و حضور در صحنه بسیجیان و مردم رهرو ولایت است؛ و نه آنانیکه هر روز به بهانه هائی واهی، در صدد کاهش قدرت نظامی کشورند؛ و با مصاحبه هایشان آبی در آسیاب از کار افتاده دشمن می ریزند؛ 10- اینجانب همچون جناب ایشان و سایر دوستان صاحب وجدانی خیر خواه، نوع دوست، عزّت طلب؛ به شدّت مخالف ریخت و پاش های کذائی، و معاند با آنانیکه در پی ترویج فرهنگ تجمّل و دنیازده گی در ایران هستند می باشم؛ و همانند همه شما پاک طینتان از حیف و میل های نجومی (ازهر جناحی که باشند) شدیدا رنج می برم؛ و برای نارسائیهای مورد اشاره و مشابه آنها، دغدغه دارم و دلواپس هستم؛ امیدوارم، چالشها و آسیبهای موجود، رفع گردد.
نکته پایانی: اینجانب سه پیشنهاد طولی را در حلّ مشکل برگذاری مسابقه فوتبال بین ایران و کره جنوبی ارائه میدهم: الف- شایسته این است که همه مسئولان کشور (؛ أعمّ از قوه مجریه، مقنّنه، و قضائیه)، به جای چنگ اندختن به صورت یکدیگر، در پی حلّ مشکل بر آیند؛ و برای حفظ حرمت روز تاسوعا و شب عاشورا، تلاش کنند تا زمان مسابقه تغییر یابد؛ چون از سوئی احتمال میرود ،حرمت این زمان مقدّس شکسته شود؛ و از ناحیه دیگر نیز امکان آن دارد که حضور دوستداران ورزشکاران در ورزشگاه بسیار کاهش یابد؛ و همین موجب شود که ورزشکاران از پشتوانه ملّی حاضر در ورزشگاه محروم شوند، و جلو ورزشکارن کره ای کم بیاورند؛ ب- اگر سعی مسئولان برای به تأخیر انداختن زمان مسابقه نتیجه ای در پی نداشت؛ باید عاقلانه و به صورت تدبیری شایسته تصمیمی مناسب بگیرند؛ ممکن است سرانجام به این نتیجه برسند، که انصراف ایران از این مسابقه، ضررش کمتر است؛ و ضرر برگزاری آن بیشتر است؛ قطعا اجراء این تصمیم (البته پس از انجام مشورت های لازم با کارشناسان در عرصه های ورزشی، سیاسی، اقتصادی، و فرهنگی)، مورد قبول توده مردم قرار خواهد گرفت؛ ج- اگر آنان سر انجام به این نتیجه رسیدند که تأخیر این مسابقه ممکن نیست؛ و بر گزاری آن بر تعطیلی آن ترجییح دارد؛ باید با تلاشی فراگیر در عرصه مطبوعات، رادیو و تلویزیون و دیگر رسانه های جمعی و ملّی، در پی فرهنگ سازی مناسب برآیند؛ و جمعیت مشتاق را به سوئی هدایت کنند که ضمن حفظ حضور پررنگ خود در ورزشگاه، حرمت عصر تاسوعا و شب عاشورا را نیز نگه دارند؛ به نظرم این کارشدنی است و دور از انتظار نمی باشد ((سفر تبلیغی محرم 1438ق = 1395ش/ روز دوم محرم/ شهرکرد/ سید حسین شفیعی دارابی)