4 تصنیف بسیار زیبا با صدای استاد شجریان

4 تصنیف بسیار زیبا با صدای استاد شجریان

1- جان و جهان! دوش کجا بوده ای !

جان و جهان! دوش کجا بوده ای / نی غلطم، در دل ما بوده ای

دوش ز هجر تو جفا دیده ام / ای که تو سلطان وفا بوده ای

آه که من دوش چه سان بوده ام/ آه که تو دوش کرا بوده ای!

رشک برم کاش قبا بودمی/ چونک در آغوش قبا بوده ای

زهره ندارم که بگویم ترا / بی من بیچاره چرا بوده ای؟

یار سبک روح! به وقت گریز/ ! تیزتر از باد صبا بوده ای

بیتو مرا رنج و بلا بند کرد/ باش که تو بنده بلا بوده ای

رنگ رخ خوب تو آخر گواست / در حرم لطف خدا بوده ای

رنگ تو داری، که زرنگ جهان / پاکی، و همرنگ بقا بوده ای

آینهی رنگ تو عکس کسیست / تو ز همه رنگ جدا بوده ای

2- در همه دیر مغان نیست چو مـن شیدایی

در همه دیر مغان نیست چو مـن شیدایی / خرقـه جایی گرو باده و دفـتر جایی

دل کـه آیینـه شاهیسـت غـباری دارد / از خدا می‌طلبـم صحـبـت روشـن رایی

کرده‌ام توبـه بـه دست صنـم باده فروش / کـه دگر می نـخورم بی رخ بزم آرایی

شرح این قصـه مگر شمـع برآرد بـه زبان / ور نـه پروانـه ندارد به سـخـن پروایی

کـشـتی باده بیاور که مرا بی رخ دوست / گـشـت هر گوشه چشم از غم دل دریایی

3- گر به تو افتدم نظر چهره به چهره رو به رو

گر به تو افتدم نظر چهره به چهره رو به رو / شرح دهم غم تو را نکته به نکته مو به مو

ساقی باقی از وفا باده بده سبو سبو/ مطرب خوش نوای را تازه به تازه گو بگو

در پی دیدن رخت همچو صبا فتاده ام / خانه به خانه در به در کوچه به کوچه کو به کو

می رود از فراق تو خون دل از دو دیده ام / دجله به دجله یم به یم چشمه به چشمه جو به جو

4- ما را همه شب نمیبرد خوابد

ما را همه شب نمیبرد خوابد / ای خفته روزگار دریاب

در بادیه تشنگان بمردند / وز حله به کوفه میرود آب

ای سخت کمان سست پیمان / این بود وفای عهد اصحاب

خارست به زیر پهلوانم / بی روی تو خوابگاه سنجاب

ای دیده عاشقان به رویت / چون روی مجاوران به محراب

من تن به قضای عشق دادم / پیرانه سر آمدم به کتاب

زهر از کف دست نازنینان / در حلق چنان رود که جلاب

دیوانه کوی خوبرویان / دردش نکند جفای بواب

سعدی نتوان به هیچ کشتن / الا به فراق روی احباب