سوره ۹۰: البلد - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند

سوره ۹۰: البلد - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند

با صدای استاد حامد شاکرنژاد

***

با صدای استاد مرحوم استاد عنترسعیدمسلم(18آیه)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان 

لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۱﴾

سوگند به این شهر (۱)

وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۲﴾

و حال آنکه تو در این شهر جاى دارى (۲)

وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿۳﴾

سوگند به پدرى [چنان] و آن کسى را که به وجود آورد (۳)

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی کَبَدٍ ﴿۴﴾

براستى که انسان را در رنج آفریده‏ ایم (۴)

أَیَحْسَبُ أَنْ لَنْ یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ ﴿۵﴾

آیا پندارد که هیچ کس هرگز بر او دست نتواند یافت (۵)

یَقُولُ أَهْلَکْتُ مَالًا لُبَدًا ﴿۶﴾

گوید مال فراوانى تباه کردم (۶)

أَیَحْسَبُ أَنْ لَمْ یَرَهُ أَحَدٌ ﴿۷﴾

آیا پندارد که هیچ کس او را ندیده است (۷)

أَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَیْنَیْنِ ﴿۸﴾

آیا دو چشمش نداده‏ ایم (۸)

وَلِسَانًا وَشَفَتَیْنِ ﴿۹﴾

و زبانى و دو لب (۹)

وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ ﴿۱۰﴾

و هر دو راه [خیر و شر] را بدو نمودیم (۱۰)

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿۱۱﴾

و[لى] نخواست از گردنه [عاقبت‏ نگرى] بالا رود (۱۱)

وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْعَقَبَةُ ﴿۱۲﴾

و تو چه دانى که آن گردنه [سخت] چیست (۱۲)

فَکُّ رَقَبَةٍ ﴿۱۳﴾

بنده‏ اى را آزادکردن (۱۳)

أَوْ إِطْعَامٌ فِی یَوْمٍ ذِی مَسْغَبَةٍ ﴿۱۴﴾

یا در روز گرسنگى طعام‏ دادن (۱۴)

یَتِیمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿۱۵﴾

به یتیمى خویشاوند (۱۵)

أَوْ مِسْکِینًا ذَا مَتْرَبَةٍ ﴿۱۶﴾

یا بینوایى خاک‏نشین (۱۶)

ثُمَّ کَانَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ﴿۱۷﴾

علاوه بر این از زمره کسانى باشد که گرویده و یکدیگر را به شکیبایى و مهربانى سفارش کرده‏ اند (۱۷)

أُولَئِکَ أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿۱۸﴾

اینانند خجستگان (۱۸)

وَالَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ﴿۱۹﴾

و کسانى که به انکار نشانه‏ هاى ما پرداخته‏ اند آنانند ناخجستگان شوم (۱۹)

عَلَیْهِمْ نَارٌ مُؤْصَدَةٌ ﴿۲۰﴾

بر آنان آتشى سرپوشیده احاطه دارد (۲۰)