نسیم «شعبانیَهّ» (9)

نسیم «شعبانیَهّ» (9)

دیده شدن در چشم امام زمان (علیه السلام) مهمّ است و نه دیدن آن حضرت

 بنام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. قبل از هر سخنی فرارسیدن نیمة شعبان، زاد شب بقیه الله الأعظم، حضرت امام زمان علیه السّلام را به همة مؤمنان به آن بزرگوار و منتظران دولت جهانیش؛ به ویژه به شما خوانندگان ارجمند تبریک عرض مینمایم؛ یکی از موضوعاتی که در میان مجموعه مسائل مربوط به «مهدویّت» بسیار حائز اهمیت می باشد و نیازمند به دقّت و توجّه بیشتر است، موضوع تشرّفات، دیدن و ملاقات با امام زمان (علیه السّلام) است. متأسفانه این موضوع بسیار مهمّ، در سال های اخیر بیش از گذشته دستمایة بسیاری از کتاب ها و نشریات نوظهور قرار گرفته و نویسندگان و ناشران این قبیل کتاب ها و نشریات تلاش می کنند که با داغ تر کردن فضای بحث و گفت وگو از این موضوع، مخاطب بیشتری جلب کرده و بر تیراژ کتاب ها و نشریات خود بیفزایند. قطعا در خلال این نوشتة کوتاه نمی توان به صورت دقیق فنّی و علمی مناسب به زوایای مختلف این مسئله پرداخت؛ بدین جهت به ذکر دو نکتة کوتاه بسنده می شود:

1 - بسیاری از علمای شیعه در کتاب ها و آثار خود به این نکته اشاره کرده اند که دیدن امام زمان (علیه السّلام) و ملاقات با آن حضرت، مستلزم لیاقت ها و شایستگی های خاصی است که حتی بسیاری از بزرگان به آن دست نیافتند و گروهی هم که به این توفیق دست یافتند با مجاهدت ها و تلاش های فراوانی بوده است. حضرت آیت الله جوادی آملی در این زمینه می فرماید: «امام(علیه السّلام) وحید دهر است، مثل شمس آسمان است، همان طور که شما با دستتان نمی توانید به آفتاب برسید، نمی توانید به راحتی به امام برسید» (نک: متن سخنرانی آیت الله جوادی آملی، تحت عنوان «این ماییم که غایبیم»، مجلّة موعود، سال نهم، شمارة 48، آبان 1383)؛

2 - بسیاری ازدانشوران دینی و عاشقان راستین امام زمان (علیه السّلام) براین نکته تأکید دارند که دیدن امام زمان (علیه السّلام) به خودی خود نمی تواند فضیلت باشد، بلکه آنچه فضیلت است رسیدن به قیام معرفت آن حضرت و بصیرت داشتن نسبت به جایگاه ایشان در عالم است؛ به سخن دیگر: مهمتر از آرزوی «دیدن» آن بزرگوار این است کاری کنیم که به چشم آن حضرت بیائیم؛ به تعبیر دیگر: «مهمّ دیده شدن است و نه دیدن»؛ در پرتو این نوشتة کوتاه، به نقل نمونه هائی از اینگونه سخنان بسنده می شود:

الف- حضرت آیه الله العظمی بهجت (ره) : «...شما که طالب حضور و ظهورید، چرا کاری نمی کنید که همیشه خودتان را پیش حضرت ببینید؟!....؛ بعضی شروع به اذکار و اورادی می کنند تا امام زمان (عج) را ببینند. چه اصراری بر دیدن آن حضرت دارید؟ شما سعی کنید اعتقادتان به حضرت زیاد شود و ایشان از شما خشنود باشند...»؛

ب- حضرت آیت الله جوادی آملی: «مسئله مهم این است که ما آن حضرت را به حقیقت بشناسیم و ایشان نیز ما را ببیند؛ نه اینکه ما حضرت را ببینیم. در زمان پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم (که مقامش از همه امامان بالاتر است) عده زیادی آن وجود مبارک را می‏دیدند، اما خدای سبحان درباره آنها فرمود: ﴿وَإِن تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَى لاَ یَسْمَعُواْ وَتَرَاهُمْ یَنظُرُونَ إِلَیْکَ وَهُمْ لاَ یُبْصِرُونَ» : «و اگر آنها را به راه هدایت بخوانی نمی شنوند  ؛ آنها را می‏بینی که به تو می‏نگرند؛ ولی تو را نمی‏بینند. اهل نظر هستند، اما اهل بصیرت نیستند» (اعراف آیه : 198) هنر این است که به گونه‏ای باشیم که وجود مبارک امام زمان (علیه‌السلام) ما را ببینند. در قرآن کریم آمده است: خدا که بر همه چیز بصیر است، در روز قیامت به عده ای نگاه نمی کند: «ولایُکلّمهم اللّه و لاینظرُ اِلیهم یومَ القیامةِ و لایزکّیهم» (آل عمران، آیه 77] و و نگاه تشریفی خود را نسبت به عده‏ای اعمال نمی‏کند. اگر ما در مسیر صحیح حرکت کنیم، آن حضرت ما را می‏بیند و دیدن و نظر تشریفی ایشان برای ما شرف است وگرنه دیدن فیزیکی خیلی کارساز نیست. همچنان که خیلی ها پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله)، امیرالمؤمنین (علیه السّلام) و حضرت زهرا (سلام الله علیها) را می دیدند، ولی بصیرت نداشتند. دیدن های تشریفی مهم است، نه نگاه صوری، البته گاهی همان نگاه صوری هم پدید می آید و انسان وجود حضرت را از نزدیک زیارت می کند و فیضی می برد و مشکل او هم به برکت حضرت از طرف ذات اقدس اله حل می شود. اما مهم همان دیدن از روی بصیرت است» (برگرفته از کتاب: توصیه ها، پرسشها و پاسخها در محضر حضرت آیت الله جوادی آملی، تدوین نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، ج 1، ص 73ـ74 )؛

ج- روحانی وارسته و پارسا مرحوم حجت الاسلام و المسلمین شیخ محمدتقی بهلول (شخصیتی که مقام معظم رهبری درباره اش فرمود: «نود سال از یک قرن عمر خود را به خدمت به مردم و عبادت خداوند گذرانید....»؛ هفته نامه خبری حوزه های علمیه، شمارة 41، دوشنبه 17 مرداد 1382) در پاسخ به این پرسش که: «چه وقت می شود به حضور آقام امام زمان، ارواحنافداه، مشرف شد؟» می فرماید: «با تقوا باشید؛ وقتی که بین شما و حضرت (علیه السّلام) سنخیت باشد. سپس می فرماید: دیدن امام زمان، روحی فداه، مهم نیست، مهم این است که او ما را ببیند، خیلی ها هم علی(علیه السّلام) را دیدند اما دشمن او شدند. اگر کاری کردیم که نظر آنها را جلب کنیم، آن ارزش دارد» (عباس موسوی مطلق، ملکوتی خاک نشین).

(حوزة علمیّة قم/ سیّد حسین شفیعی دارابی/ ساعت 30/ بامداد شب شنبه: 1/ 3/ 1395ش= چهاردهم ماه شعبان 1437ق.)