بازخوانی تاکتیکهای فرعونیان در عرصه «رقیب هراسی» (2)

بازخوانی تاکتیکهای فرعونیان در عرصه «رقیب هراسی» (2)

حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی

بنام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. در نوشته پیشین، با برخی از صفات و خصلت های منفی «فرعونیان»، و با تعدادی ازشاخصه های وجودی آنان آشنا شدیم؛   شاخصه هائی همانند: بر خورداری از روحیه استکباری؛ برتر، فهیم تر، و پیشرفته تر از از دیگران دانستن خویشتن؛ممانعت از گسترش فضای دین باوری در جامعه؛ منّت گذاشتن و به رخ کشیدن خدمات ناچیز خود به دیگران؛و پیشاپیش خودرا پیروز میدان عرصه رقابتی جلوه دادن؛ اکنون در قالب این نوشته، به بازخوانی پاره ای از  «تاکتیکهای فرعونیان در عرصه «رقیب هراسی» (که برآمده از  همان شاخصه های منفی آنان است) می پردازم؛ امّا پیش از پرداختن به بیان آنها؛ بر  سه نکته تأکید می ورزم:

1- واضح بودن کدهای روشن قرآنی در بازگوئی مجموعه صفات و کارکردهای منفی فرعونیان، بالا بودن فهم و شعور دینی و سیاسی خوانندگان این نوشته، بار سنگین تلاش در جهت انطباق این کدهای قرآنی بر مصادیق عینی را از دوش بنده گرفته است؛ باورم این است: هرگونه تلاش در جهت مذکور، اقدامی غیر لازم به شمار میآید؛

2- به یقین، اعمال تاکتیکها و شگردهای متنوّع فرعونیان در عرصه «رقیب هراسی»، یکی از مهمترین کارکردهای منفی این بدعاقبتان تاریخ محسوب می شود؛ آرزویم این است: بازخوانی اینتاکتیکها و شگردهای فرعونیان، چراغ راهی باشد برای رهیدن از دام فرعونیانی که احیانا در پی پاشیدن دام برای مردم بزرگوار ما هستند؛ و در پی آنند که فرجام بدی را دامنگیرمان نمایند.

3- در خلال آیات فراوانی از 27 سوره قرآنی، شاهد بازگوئی تاریخ سیاه فرعونیان هستیم؛ با انجام تأمّلی مناسب در مفاد این آیات، به وضوح می یابیم که حجم وسیعی از این آیات، ناظر به بازگوئی  تاکتیکها و شگردهای متنوّع فرعونیان در عرصه «رقیب هراسی» می باشند؛ قطعا بازخوانی همه آنها در قالب این نوشته، امری غیر ممکن می باشد؛ بدین جهت در ادامه این نوشته، ناچارا، به بازخوانی  دو تاکتیک از مجموعه تاکتیکهای مورد اشاره بسنده می نمایم: 

الف-  تلاش بر خیر خواه جلوه دادن خویشتن؛ و متّهم ساختن طرف مقابل به ایجاد فساد در زمین (=کشور):

 «وَ قالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونی‏ أَقْتُلْ مُوسى‏ وَ لْیَدْعُ رَبَّهُ إِنِّی أَخافُ أَنْ یُبَدِّلَ دینَکُمْ أَوْ أَنْ یُظْهِرَ فِی الْأَرْضِ الْفَسادَ»  (سوره غافر ، آیه 26  ) : «و فرعون (به درباریانش) گفت: بگذارید تا من موسی را به قتل رسانم و او خدای خود را به یاری طلبد، می‌ترسم که آیین شما را تغییر دهد و در زمین فتنه و فسادی برانگیزد»

پیام روشن این آیه شریفه این است که فرعونیان، برای آنکه بتوانند چند صباح دیگری ترک تازی کنند،و مدّت بیشتری بر مرکب چموش قدرت سوار  باشند،بر این نکته می ورزیدند   که اگر به غیر ما رو کنید، به عقب باز خواهید گشت،کشورتان رو به فنا می رود؛ و...

ب- تحریف شخصیت حضرت موسی (علیه السّلام) و متّهم ساختن این پیامبر بزرگ الهی به «ساحریّت» ( وجادوگر بودن)، و ارائه تصویری  خشن از آن بزرگوار:

 « قَالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِیمٌ .یُرِیدُ أَن یُخْرِجَکمُ مِّنْ أَرْضِکُمْ فَمَا ذَا تَأْمُرُونَ»  : (أعراف، آیه109 و 110) : «سران قوم فرعون گفتند بی‏شک این [مرد] ساحرى داناست . مى‏ خواهد شما را از سرزمینتان بیرون کند پس چه دستور مى‏ دهید ».

از مفادآیه نخست،چنین بر می آید که «مَلَأْ» (= اشراف و پولدارهای) حامی فرعون، می کوشیدند تا راه خویش را، راهی علمی، فرهنگی، و منطقی؛ و راه حضرت موسی  (علیه السّلام) را، راهی آویخته با سحر و جادوگری جلوه دهند.

آیه دوّم نیز حکایت از این دارد که فرعونیان می کوشیدند تا چهره حضرت موسی (علیه السّلام) را، فردی خشن جلوه دهند؛ گو اینکه به توده مردم چنین القاء می کردند که اگر به غیر ما رو کنید، فضای سیاسی، فرهنگی، و اقتصادی به گونه ای مدیریّت خواهد شد که ارمغانش چیزی جز حاکم شدن وضعیّت پلیسی، و نا امنی شدید بر عرصه های یادشده و دیگر عرصه های اجتماعی نخواهد بود؛ و چنان عرصه حیات و زندگی بر شما تنگ خواهد شد که چاره ای جز خروج از وطن را نخواهید داشت!!!.

(حوزه علمیه قم/ سید حسین شفیعی دارابی/  شب چهار شنبه 27 اردیبهشت 1396ش= 20 شعبان 1438ق).