سوره ۸۸: الغاشیة - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند

سوره ۸۸: الغاشیة - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند

باصدای زیبای : 

استاد مرحوم سعید مسلم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ ﴿۱﴾

آیا خبر غاشیه به تو رسیده است (۱)

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿۲﴾

در آن روز چهره ‏هایى زبونند (۲)

عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ﴿۳﴾

که تلاش کرده رنج [بیهوده] برده‏ اند (۳)

تَصْلَى نَارًا حَامِیَةً ﴿۴﴾

[ناچار] در آتشى سوزان درآیند (۴)

تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ ﴿۵﴾

از چشمه‏ اى داغ نوشانیده شوند (۵)

لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِیعٍ ﴿۶﴾

خوراکى جز خار خشک ندارند (۶)

لَا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِی مِنْ جُوعٍ ﴿۷﴾

[که] نه فربه کند و نه گرسنگى را باز دارد (۷)

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ﴿۸﴾

در آن روز چهره ‏هایى شادابند (۸)

لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿۹﴾

از کوشش خود خشنودند (۹)

فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿۱۰﴾

در بهشت برین‏ اند (۱۰)

لَا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً ﴿۱۱﴾

سخن بیهوده‏ اى در آنجا نشنوند (۱۱)

فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿۱۲﴾

در آن چشمه‏ اى روان باشد (۱۲)

فِیهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ﴿۱۳﴾

تختهایى بلند در آنجاست (۱۳)

وَأَکْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ﴿۱۴﴾

و قدحهایى نهاده شده (۱۴)

وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿۱۵﴾

و بالشهایى پهلوى هم [چیده] (۱۵)

وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿۱۶﴾

و فرشهایى [زربفت] گسترده (۱۶)

أَفَلَا یَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ ﴿۱۷﴾

آیا به شتر نمى ‏نگرند که چگونه آفریده شده (۱۷)

وَإِلَى السَّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ ﴿۱۸﴾

و به آسمان که چگونه برافراشته شده (۱۸)

وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ ﴿۱۹﴾

و به کوه ‏ها که چگونه برپا داشته شده (۱۹)

وَإِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ ﴿۲۰﴾

و به زمین که چگونه گسترده شده است (۲۰)

فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکِّرٌ ﴿۲۱﴾

پس تذکر ده که تو تنها تذکردهنده‏ اى (۲۱)

لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ ﴿۲۲﴾

بر آنان تسلطى ندارى (۲۲)

إِلَّا مَنْ تَوَلَّى وَکَفَرَ ﴿۲۳﴾

مگر کسى که روى بگرداند و کفر ورزد (۲۳)

فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَکْبَرَ ﴿۲۴﴾

که خدا او را به آن عذاب بزرگتر عذاب کند (۲۴)

إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ ﴿۲۵﴾

در حقیقت بازگشت آنان به سوى ماست (۲۵)

ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ﴿۲۶﴾

آنگاه حساب [خواستن از] آنان به عهده ماست (۲۶)