بروز معجزه در جهت الهی و آسمانی بودن «غدیر»

تلگرام دارابکلا20 : @Darabkola20

.

بروز معجزه در جهت الهی و آسمانی بودن «غدیر»

بنام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. غدیریان ارجمند سلام علیکم. غالب شما عزیزان مطّلع هستید: زدودن صبغه الهی و آسمانی از حادثه مهم «غدیر» و «ناسوتی» و «زمینی» جلوه دادن آن، یکی از انحرافات بارزی است که در دو و سه دهه اخیر بیش از دهه های پیشین، در جریان واقعه جاوید «غدیر» به وقوع پیوسته است؛ متأسّفانه تلاش یادشده، غالبا از سوی آنانی صورت پذیرفته است که خود از مدّعیان ایمان به حماسه «غدیر» هستند!!!

 با اندک تأمّلی در آثار گفتاری و نوشتاری  افراد و احزاب مورد اشاره به این حقیقت دست خواهیم یافت که مهمترین بهانه آنان در جهت توجیه انحراف مذکور، چیزی جز سوء استفاده از وقوع بیعت از سوی حاضران در عرصه «غدیر» با امیر مؤمنان (علیه السّلام) پس از خطبه غدیر توسّط نبیّ مکرّم اسلام (صلوات الله علیه و آله) نمی باشد؛ زیرا آنان چنین می پندارند که فراخوانده شدن مردم از سوی آن حضرت به بیعت مذکور، و وقوع آن توسّط همه اقشار حاضر در عرصه غدیر، دلیل بر این است که مشروعیت امامت امام علی (علیه السّلام) به رأی مردم بوده است؛ و این یعنی «ناسوتی» و «زمینی» بودن غدیر!!!.

در پاسخ به خلط مبحث مذکور، و نقد این خطأ می گویم: اگرچه وقوع فراخوانی مذکور از سوی نبیّ اکرم (صلوات الله علیه و آله وآله) و پاسخ مثبت دادن حضّار به این فراخوانی، و تحقّق بیعت همه آنان با امیر مؤمنان (علیه السّلام) در پی خطابه نبوی در روز غدیر، حقیقتی غیر قابل تردید است؛ ولی هیچگاه نمی توان بروز این امور را دلیل بر «ناسوتی» و «زمینی» بودن حماسه غدیر دانست، و مشروعیّت امامت حضرت علی (علیه السّلام) را بر آمده از  بیعت و رأی مردم جلوه داد؛ زیرا رأی مردم ناظر به حوزة مقبولیّت امامت آن بزرگوار بوده است و نه مشروعیّت آن؛ پس نباید بین این دو حوزه خلط نمود؛ بدین جهت باید گفت: الهی و آسمانی بودن غدیر، واقعیتی تردید ناپذیر می باشد.

البتّه برای اثبات مدّعای یادشده، می توان از شواهد و مستندات فراوان قرآنی، روائی، و تاریخی بهره جست؛ وقوع معجزه اى خاصّ  که پس از اعلام ولایت امیر مؤمنان (علیه السّلام) توسط پیامبر(صلی الله علیه و آله) به تحقّف یافت، از جمله این شواهد و مستدات محسوب می شود؛ فشرده این معجزه (بر اساس آنچه که مفسّران فریقین در ذیل آیات اوّل و دوّم سوره «معارج» (سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ. لِّلْکَافِرِینَ لَیْسَ لَهُ دَافِعٌ) آورده اند چنین است: 

حارث بن نعمان فهری نزد حضرت آمد و معترضانه پرسید: آیا این ولایت که امروز اعلام کردى از جانب خدا بود؟ پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود: آرى از جانب خدا بود.

در اینجا حارث خطاب به خداوند گفت: «خدایا! اگر آنچه محمد مى گوید حق و از جانب توست سنگى از آسمان بر ما ببار یا عذاب دردناکى بر ما بفرست!!»

همین که سخن حارث تمام شد و به راه افتاد، خداوند سنگى از آسمان بر او فرستاد که از مغزش وارد و از پشتش خارج گردید و همانجا او را هلاک کرد.

با این معجزه، بار دیگر بر همگان مسلم شد که «غدیر» از منبع وحى سرچشمه گرفته و فرمان الهى است و منکرین آن مستحق عذاب اند.

نکته پایانی اینکه: مرحوم علامه امینى در الغدیر ج‏1، ص 239 تا 246، آن را از سى نفر از علماى معروف اهل سنت نقل نموده است.  (حوزه علمیه قم/ سیّد حسین شفیعی دارابی؛ ساعت 15/11 شب چهار شنبه 31/ 6/ 1395ش =19ذی الحجه الحرام 1437ق).

****

تلگرام دارابکلا20 : @Darabkola20

.